Polaryzacja uwagi

„ Moje dziecko nie może się na niczym skupić!”, „Pobawi się jedną zabawką maksymalnie dwie minuty i bierze następną” – ile razy to słyszeliście? To efekt galopującego tempa życia i ilości informacji, jakimi jesteśmy na co dzień bombardowani i które powodują, że gubimy nasza naturalną skłonność koncentracji. A brak umiejętności koncentracji ma swoje konsekwencje; powoduje wewnętrzny niepokój, brak pewności siebie, trudniej przyswoić wiedzę i zrozumieć przekazywane informacje, brak dokładności i wytrwałości przy wykonywanych zadaniach.

Aby wyjaśnić zjawisko polaryzacji uwagi, zacznijmy od pytania: ‘czy lepsza jest nauka spontaniczna, „przy okazji”, czy sztucznie zaaranżowana sytuacja, żeby „tu i teraz’ czegoś się nauczyć”? Polaryzacja jest zatem głęboką koncentracją i długotrwałym zainteresowaniem jednym przedmiotem lub czynnością. Dzięki polaryzacji uwagi dziecko dokonuje własnych odkryć, potrafi pracować w sposób poważny i zdyscyplinowany, przeżywając jednocześnie radość i satysfakcję z efektu własnych działań. Można rozumieć polaryzację uwagi jako „aktywne rozumienie”.

Jest ono jednak możliwe wówczas, gdy spełnione są pewne warunki:

– jasne i proste zasady panujące w otoczeniu dziecka, możliwość weryfikacji i czytelny komunikat zwrotny (każdy materiał rozwojowy daje możliwość samodzielnego wychwycenia błędu” oraz dostosowanie trudności zadania do poziomu dziecka (zbyt proste wywołuje nudę, zbyt trudne-stres),

– umożliwienie dziecku swobodnego, zgodnego z fazami wrażliwości działania,

– odpowiedniej postawy nauczyciela, który nie integruje w działanie dziecka bez potrzeby, służy pomocą jeśli rzeczywiście w danym momencie jest potrzebna i bacznie obserwuje dziecko, aby znać moment jego rozwoju.